Już jutro w Łodzi, w Katedrze Historii Sztuki, która mieści się w Pałacu Bidermanna rozpocznie się dwudniowa konferencja naukowa Afrykańska tradycja – Afrykańska nowoczesność (Africa Tradition – African Modernity). Organizatorami są Katedra Historii Sztuki Uniwersytetu Łódzkiego, Polski Instytut Sztuki Świata, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Muzeum Archeologiczne i Etnograficzne w Łódzi, Fundacja Uniwersytetu Łódzkiego i Polskie Towarzystwo Afrykanistyczne. Dyskusja odbywać się będzie w sześciu panelach: Kultura – Tradycja; Sztuka europejska wobec Afryki; Historia – Ekonomia – Polityka; Architektura; Etnografia; Sztuka współczesna. Do udziału zaproszeni zostali nie tylko przedstawiciele polskiego świata nauki ale też badacze afrykańscy m.in. dr Olatunji Alabi Oyeshile z Uniwersytetu w Ibadanie (Nigeria), który wygłosi referat Re-Theorizing Indigenous African Arts and Aesthetics for African Development: The Yoruba Example czy Felix Olatunji z Ladoke Akintola University of Technology (Nigeria) z referatem zatytułowanym Art as an Integral Form of Development in Africa.
W ramach szóstego panelu wygłoszę referat zatytułowany Postkolonialne hybrydy – współcześni artyści nigeryjscy wobec problemu kolonialnej historii Afryki. Referat będzie dotyczył problemu poszukiwania tożsamości artystycznej poprzez sięganie przez nigeryjskich twórców wizualnych do tematu post- i kolonialnej historii swojego kraju. Szczególnym pod tym względem regionem jest historyczne „Wybrzeże Niewolników”, gdzie już w pod koniec XV wieku nastąpiła pierwsza styczność Afryki ze światem Zachodu. Dziś w Lagos organizowane są jedne z największych na kontynencie festiwali sztuki – biennale fotograficzne czy Lagos Biennal. Wielu nigeryjskich artystów w wyniku zawirowań politycznych i społecznych lat wojny domowej (1967-1970) i późniejszego przejęcia władzy przez wojsko (l. 80.) wyemigrowało z Afryki lub funkcjonuje między dwoma różnymi światami, czy to w aspekcie narodowym, etnicznym, rasowym, społeczno-ekonomicznym, politycznym czy religijnym. W twórczości artystów z pogranicza dwóch światów, takich jak Yinka SHONIBARE czy Sokari DOUGLAS CAMP mieszkających na stałe w Wielkiej Brytanii, a także w artystek mieszkających i działających w Stanach Zjednoczonych m.in. Marcii KURE, Ruby ONYINYECHI AMANZE czy Njideki Akunyili CROSBY ujawnia się hybrydyczność polegająca na łączeniu form, środków wizualnych, rozwiązań formalnych, motywów czy tematów poruszanych w ich dziełach. Szczególnym przypadkiem są kolaże stanowiące same w sobie technikę hybrydyczną.
Sprawozdanie z konferencji na stronie Katedry Historii Sztuki UŁ
Foto z konferencji:
