Już pod koniec lat sześćdziesiątych kilka artystek wystawiało swoje dzieła na wystawach międzynarodowych w Europie i Stanach Zjednoczonych, jak na przykład południowoafrykańska artystka Esther Mahlangu. W kolejnej dekadzie tworzyły m.in. Sokari Douglas Camp czy Naomi Wanjiku Gakunga, które sięgają do materiałów tradycyjnie zastrzeżonych dla mężczyzn, tworząc instalacje i rzeźby z metalu. Szczególnie ciekawie prezentuje się twórczość kobieca w technice kolażu, w której artystki takie jak Wangechu Mutu, Anne Mwiti czy Marcia Kure dokonują dekonstrukcji kobiecego ciała. Ciało jest również artystycznym medium w twórczości Grace Ndiritu, Tracey Rose, a także Fatou Kande Senghor, której twórczość odkryłam dopiero na tegorocznym 56. Biennale w Wenecji. Zaś na początku roku w Brukseli miała miejsce wystawa Body Talk, na której swoje dzieła zaprezentowały Zoulikha Boudellah, Marcia Kure, Miriam Syowia Kyambi, Valerie Oka, Tracey Rose i Billie Zangewa, których twórczość jest mocno osadzona w nurcie kobietyzmu/feminizmu. Wszystkie z artystek podejmują w swoich pracach problemu statusu kobiet, tradycyjnego podziału ról, przemocy, nierówności płciowej. Świat afrykańskich środowisk lesbijskich ujawnia południowoamerykańska fotografka Zenele Muholi.
