W trakcie spotkania sięgnęłam do twórczości wielu artystów nowoczesnych i współczesnych, którzy sięgali do motywów i tematów zaczerpniętych z tradycyjnych kultów, obrzędów i rytuałów, którzy wykorzystują motyw maski, fetysza czy tradycyjnych tkanin. Wraz z uczestnikami zastanawialiśmy się nad definicją tradycji, jak jest rozumiana w kontekście kultur Afryki i jakim transformacjom ulega.
Omówiłam pokrótce twórczość Georga Lilanga’i, tanzańskiego artysty, który na swoich obrazach olejnych przedstawiał człekokształtne postaci mashetani, będących personifikacją ludzkich przywar, a także Twins Seven Seven, malarza nigeryjskiego, sięgającego do motywów z wierzeń ludu Joruba, Cypriena Tokoudagba’y i Francoisa Thango. Istotnym nurtem jest także rzeźba neotradycyjna – czyli taka która stanowi kontynuację tradycyjnej rzeźby kultowej/rytualnej, ale wplatająca w wachlarz motywów elementy zaczerpnięte ze współczesności, jak w twórczości benińskich artystów Kifouli i Amidou Dossou czy Johna Goba’y ze Sierra Leone, który sięga do pan-afrykańskiego motywu Mami Wata. W malarstwie, które jest dziedziną dość młodą, ponieważ zostało wprowadzone wraz z zakładanymi w czasach kolonialnych (pocz. XX w.) szkołami i uczelniami wyższymi, artyści nowocześni tacy, jak Nigeryjczyk Ben Enwonwu, łączyli techniki klasycznej sztuki zachodniej z motywami i kolorystyką afrykańską.
Motyw fetyszy odnajdziemy w twórczości kongijskiego malarza i rysownika Steve’a Bandoma’y, mieszkającego w RPA i tworzącego akwarelowe rysunki z motywem fetysza nkisi, odzianego we współczesne „fetysze”, Pascala Marthine Tayou, Kameruńczyka, który wykonał m.in. serię Pouppes Pascale – fetyszy z szkła. Do motywu maski sięga w swojej twórczości Romuald Hazoume z Beninu, Meschac Gaba, Calixte Dakpogan, zaś tradycyjne tkaniny takie, jak tradycyjne nigeryjskie adire, aszanckie kente czy kangi wykorzystują do realizacji swoich dzieł Kenijka Grace Ndiritu, południowoafrykański artysta Lawrence Lemaoana.
